วันจันทร์ที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

หัวใจไม่แห้งแล้ง

ทุกๆเช้าตื่นขึ้นมา เราควรคิดถึงคนที่เรารักเป็นสิ่งแรก
มันคงไม่นานเกินไป
ถ้าเราใช้เวลาสักสิบวินาทีในการสำนึกถึงคุณค่าของเขา
นึกถึงสิ่งดี ๆ ต่าง ๆ ที่เขาได้หยิบยื่นให้เรามา และได้ทำเพื่อเรามา
จงบอกตัวเองว่าเราไม่ได้เข้ามาในชีวิตเขาเพียงเพื่อจะเป็นผู้รับ
...แต่เรายืนอยู่ตรงนี้เพื่อที่จะเป็นผู้ให้ด้วย





บางทีการได้เป็นผู้ดูแล ปกป้อง
และหยิบยื่นสิ่งดี ๆ ให้กับคนอื่น
...อาจทำให้เรารู้สึกมีค่า
และมองเห็นความยิ่งใหญ่ของตัวเองมากยิ่งกว่า


วันนี้เราจะทำอะไรเพื่อคนที่เรารักดี
วันนี้เราจะพูดถ้อยคำอะไรที่ดีๆ

เพื่อให้เขารู้สึกว่าตัวเองมีค่าและมีความสุขกว่าที่เคยผ่านมา
จงเติมความสุขให้กับหัวใจของเขาทุกวัน
ทำให้วันแต่ละวันที่เขาอยู่กับเรา เป็นวันที่เขายิ่งมีความสุขมากขึ้นๆ...





ที่ผ่านมา...เราเฝ้าแต่รอคอยให้เขาทำสิ่งดี ๆ ให้
เราเอาแต่รอรับจนหัวใจเราแห้งแล้ง ว่างเปล่า ไม่มีคุณค่า
เหมือนเราเป็นดอกไม่แห้งเหี่ยวที่ได้เฝ้ารอให้มีคนมารดน้ำ
เราได้แต่หงุดหงิด ตัดพ้อ
เมื่อเขาไม่ทำสิ่งดี ๆ ให้ ไม่มารดน้ำให้



ทุกครั้งที่มองเห็นตัวเอง เราก็ยิ่งรู้สึกหงุดหงิด
เพราะเราไม่มีค่าอะไรกับใคร เราได้แต่รอรับอย่างเดียว

ลองลุกขึ้นมาทำตัวเป็นดอกไม้ที่เบ่งบานสดสวย
ทำให้คนที่เรารักรู้สึกสดชื่น มีชีวิตชีวา มีความสุข
ไม่ต้องรอให้เขามารดน้ำให้ เรารดน้ำให้ตัวเราเอง
...ทำให้ตัวเรามีความสุขเพียงพอ...
จนเราสามารถทำให้คนที่รักมีความสุขได้ด้วย
เป็นดอกไม้ที่มีค่า มีประโยชน์
มีความสุขทุกครั้งที่มองเห็นตัวเอง

>>>>>>>>>>>>>ⓛⓞⓥⓔ<<<<<<<<<<<<<<<



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น